گاهی اوقات در تاکی کاردی های سوپراونتریکولار (SVTs) ممکن است پلی اوری رخ دهد و این فرض مطرح است که در ریت های سریع، افزایش فشارهای وریدی باعث آزاد شدن پپتید ناتریورتیک دهلیزی می گردد. این حالت posttachycardia diuresis یا tachycardia-associated polyuria نامیده شده است.
Tachycardia-polyuria syndrome هم با پلی اوری توصیف می شود که بعلت تاکی کاردی با HR ≥ 120 که 30 دقیقه یا بیشتر ادامه داشته باشد اتفاق بیافتد.
در case report های زیر دو مورد جالب از این حالت توصیف شده اند:
مورد اول آقای 64 ساله ای است با هاییوتنشن اورتواستاتیک و سرگیجه بعد از تخلیه تقریبا 2 لیتر ادرار طی 2 تا 3 ساعت. در 2 ماه گذشته اپیزودهای مشابهی هر 1 تا 2 هفته رخ داده بود که به سرعت مراجعه به بخش اورژانس برای احیا با مایعات داخل وریدی صورت گرفته بود. هر اپیزود همراه با احساس فلاسینگ، خشکی دهان، و سرگیجه بود. او نبود علایم دیزوری، تب، کاهش وزن یا تپش قلب را ذکر کرده بود. شرح حال PMH از این نظر حائز اهمیت بود که بدلیل ترمور خوش خیم متوپرولول مصرف می کرد و بیمار بعلت بروز این علایم، دارو را خودسرانه قطع کرده بود و بعد از آن متوجه شده بود که اپیزودها بیشتر شده اند. پس از بررسی های متعدد آزمایشگاهی و تصویر برداری، پلی اوری ثانویه به تاکی کاردی دهلیزی اکتوپیک تشخیص داده شد.
https://www.amjmed.com/article/S0002-9343(08)00546-9/fulltext
مورد دوم آقای 41 ساله ای است که بعد از بیهوشی عمومی، حین کاتتریزاسیون swan-ganz دچار AF می شود و یک ساعت بعد، پلی اوری پیدا می کند و بعد از اینکه ریتم بیمار سینوسی می شود بروه ده ادراری بیمار به حالت نرمال برمی گردد.
